در برخی موارد، زاویه هلی شات دوربین دار اسباب بازی نیز تغییر می کند، که نشان دهنده رابطه متفاوت بین شخصیت ها است. به عنوان مثال، اگر از زاویه ای بلند از روی شانه عکس بگیرید، شخصیت خود را نشان می دهید که به طرف مقابل نگاه می کند و آنها را “کوچکتر” نشان می دهد.
این شات ها بر اساس حرکت دوربین است. صرف نظر از کادربندی یا زاویه دوربین، یک شات ردیابی شخصیت را دنبال می کند.
اگر با استفاده از دالی ساخته شده باشد، به آن شات دالی نیز می گویند. با این حال، همه عکس‌های ردیابی با دالی ساخته نمی‌شوند می‌توان آن را با Steadicam، جرثقیل یا بوم انجام داد.
زمانی که دوربین شخصیت را در حین دور شدن دنبال می کند، می تواند یک عکس ردیابی رو به جلو باشد.
در عوض، زمانی که شخصیت به سمت دوربین می‌آید و برای حفظ همان فاصله به عقب می‌رود، یک عکس ردیابی به عقب گرفته می‌شود.
در نهایت، هنگامی که دوربین به طرفین حرکت می کند، عکس ردیابی جانبی وجود دارد.
با یک عکس زوم، دوربین حرکت نمی کند. ممکن است کاراکتر را نزدیک یا دورتر ببینید، اما این یک اثر به دلیل تغییر فاصله کانونی است.
اگرچه، افکتی به نام دالی زوم وجود دارد که برای ایجاد یک ادراک بصری غیرعادی استفاده می‌شود و آلفرد هیچکاک، مارتین اسکورسیزی، استیون اسپیلبرگ و دیگر کارگردانان بزرگ از آن استفاده کرده‌اند.
ضربه اصلی مهم ترین است و اغلب اولین در لیست شات است. باید کل یک عمل یا یک صحنه کامل را پوشش دهد.
با این حال، آنها در فیلم های مدرن نقش متفاوتی نسبت به قبل دارند، کل فیلمبرداری حول محور اصلی شات می چرخید.
اکنون، چندین عکس دوربین، زوایای دوربین و حرکات دوربین، فیلم ها را پویاتر می کند.
POV مخفف نقطه نظر است. بنابراین، نماهای POV همه چیز را از منظر یک شخصیت خاص نشان می دهد.
