از آنجایی که سس مایونز خانگی مانند سس مایونز تکی نپخته است، حتماً از تازه ترین تخم مرغ های ممکن استفاده کنید و مطمئن باشید که سالمونلا ندارند. سس مایونز خانگی سه تا چهار روز در یخچال ماندگاری دارد.
سس مایونز تجاری، که تا شش ماه در یخچال دوام می آورد، حاوی حداقل 65 درصد وزن (به استثنای سس مایونزهای کم چرب و بدون چربی) است (طبق قوانین ایالات متحده).
استاندارد قانون هویت همچنین ایجاب می کند که تمام “سس مایونز واقعی” تجاری فقط از تخم مرغ به عنوان امولسیفایر استفاده کنند.
سس مایونز کم‌چرب، که سس مایونز واقعی محسوب نمی‌شود، معمولاً حاوی نشاسته غذایی اصلاح‌شده، ژل سلولز و سایر غلیظ‌کننده‌ها و امولسیفایرها است.
سس مایونز به عنوان پایه سس های دیگر مانند سس تارتار و سس سالاد هزار جزیره استفاده می شود. آیولی سس مایونز با طعم سیر است.
یکی دیگر از سس های امولسیونی کلاسیک هلندیز است که مخلوط پخته شده کره، زرده تخم مرغ و آب لیمو است.
سس مایونز در سال 1756 توسط سرآشپز فرانسوی Duc de Richelieu اختراع شد. پس از اینکه دوک بریتانیایی ها را در پورت ماهون شکست داد، سرآشپز او یک جشن پیروزی ایجاد کرد که شامل سس ساخته شده از خامه و تخم مرغ بود.
سرآشپز که متوجه شد خامه ای در آشپزخانه وجود ندارد، روغن زیتون را جایگزین خامه کرد و یک خلاقیت آشپزی جدید متولد شد.
سرآشپز به افتخار پیروزی دوک نام سس جدید را “ماهونیز” گذاشت.
سس مایونز از روغن، زرده تخم مرغ، آب لیمو یا سرکه و چاشنی هایی مانند ادویه جات و گیاهان درست می شود.
سس مایونز سنتی کاملاً سالم نیست، اما انتخاب انواع تهیه شده با روغن زیتون یا آووکادو گزینه سالم تری است.
شما همچنین می توانید به دنبال یک برند کامل مواد غذایی باشید که از مواد واقعی و نه فرآوری شده ساخته شده باشد.
سس مایونز سبک می تواند خوب باشد، زیرا اغلب دارای نیمی از کالری است، اما توجه داشته باشید که به طور کلی حاوی نشاسته غذایی اصلاح شده، شکر و سایر مواد افزودنی است تا کمبود طعم ناشی از کاهش چربی را جبران کند.
